❤ 08-04-2004 Wumwum 26-01-2023 ❤
September 2020 kwam je bij mij wonen. Dat was wat onwennig voor je. Ineens niet meer in je eigen vertrouwde omgeving. En wat gunde ik jou nog een mooi stukje kattenleven.
We deden nog een check van bloedwaarden en keken na hoe het ervoor stond met je vaccinaties. Die laatste bleken super mooi op pijl, maar andere waarden waren wel zorgelijk.
Maar zoals altijd ben ik blijven kijken naar de kat. Een tijdje later bleef je nog steeds wat mauwen. Vooral in de avond en bij de dierenarts bleek waarom: hoge bloeddruk. Die zijn we gaan behandelen en je knapte op!! Zo fijn als dieren op hoge leeftijd toch nog zo’n vooruitgang boeken. De dagelijkse pilletjes geven was niet ons favoriete moment. Later veranderde dit. Je liet je door mij ook oppakken en dan zette ik je bovenop jouw krabpaal. Dan wist je wat eraan kwam. Een paar maanden later draaide je je koppie weg. Net alsof als je me niet zag, het niet zo erg was. De laatste maanden draaide je eigenlijk ook je kopje niet echt meer. Hoewel we inmiddels tegen de stramheid een tabletje hadden toegevoegd. Ondertussen was dit momentje op de dag ook wel ons knuffelmomentje geworden. Waarna ik je de laatste tijd ook weer op de grond zette. Voor je etensbak waar dan vaak ook wat lekkers in zat. Andere katten hebben me namelijk geleerd dat katten met niervoer, een moeilijkere stoelgang hebben. Daarbij opgeteld dat je op je oude dag ook niet meer zo beweegt. Dus elke dag wat natvoer waar ik niet je pilletjes door mocht doen. Dan vertrouwde je dat niet meer en liet je het natte voer staan. De laatste week heb je ondanks de kou de hele dag de keuze gehad om te gaan liggen op je warmtematje. Wat was ik blij dat je dat plekje door kreeg!!
Gisteravond ging het ineens mis. Plas laten lopen, hoesten, daarna onder de tafel gaan liggen. Daar vond ik je gelukkig snel al dacht ik dat je naar de bak was gelopen. Ik zag dat het goed mis was. Dus meteen in de regelstand en naar de dierenarts. Onderweg de vrees dat ik niet snel genoeg was. Ik kwam in een totaal nieuwe kliniek terecht waar jij meteen mee werd genomen naar achter. Maar ik was nog op tijd! Na wat voor mij te lang duurde, mocht ik mee naar een behandelkamer. Helaas was jij daar niet. Bij de intake die volgde, leek het even of we er nog alles aan moesten doen om je beter te maken. Aan alles voelde ik al dat jij er klaar mee was. Gelukkig bleek dat ik toch voor je kon besluiten je te laten gaan. Je werd opgehaald, eindelijk weer samen. In het mandje leek je weer opgeknapt. Nog overlegd met Magda of zij het ook eens was om Wumwum te laten gaan. Wij proberen altijd een katwaardig bestaan te geven als gastgezinnen. En voor Wumwum was het tijd om te gaan. Dat bleek ook wel, want ze was zo weg.
Vandaag heb ik haar weggebracht. Als stichting hebben we, net als daar waar mogelijk, overleg gehad met de mensen achter de kat. In dit geval de vriendinnen van de eigenaar. Samen met hen hebben wij besloten Wumwum individueel te cremeren. Dan kan ze later bij haar vrouwtje uitgestrooid worden. Een heel fijne gedachte om ook dit laatste voor hen beide te doen.
Dank je wel Wumwum voor al je leuke eigenaardigheden en de kattenliefde voor mij en alle andere katten die hier samen met jou woonden de afgelopen jaren! Zie voor meer verhalen over haar leventje in het gastgezin onze Facebookpagina.